I have a dream
In de zandloper van januari 2024 een mooie bijdrage van onze gastpredikant Heleen Mertens.
Het is een tijd van hoop, van nieuwe kansen en mogelijkheden. Het nieuwe jaar symboliseert een frisse start, een blanco blad waarop we ons verhaal kunnen voortzetten. Het biedt ons de gelegenheid om onze doelen te heroverwegen, nieuwe dromen te koesteren en vastberaden stappen te zetten naar een betere wereld.
Wat zal er dit jaar gebeuren? Dromen weerspiegelen een beeld van onszelf: onze wensen, afkeren, angsten en allerlei andere gevoelens. Dromen kunnen ook de bron zijn van eigen inzichten. Voor sommigen zijn dromen zelfs belangrijke uitgangspunten bij het maken van keuzes.
Daarnaast is er nog een andere vorm van dromen die te maken heeft met onze idealen, onze wensen. We hebben zo allemaal wel onze dromen: wat zou ik graag willen bereiken in het leven? Welk ideaal heb ik duidelijk voor ogen? Dromen zetten je in beweging.
Ik denk daarbij aan het waar gebeurde verhaal van Steve, een truckchauffeur uit Los Angeles. Steve had van jongs af aan al een grote droom: hij wilde piloot worden. Maar helaas kwam hij niet door de medische keuring en het leek erop dat hij zijn ideaal voorgoed kon vergeten. Maar het bleef aan hem knagen en een aantal jaren later besloot hij alsnog zijn droom, om te vliegen, waar te maken. Zijn plan was even simpel als geniaal. Hij wilde – vastgebonden op een tuinstoel en gedragen door een aantal opgeblazen ballonnen– op een hoogte van een meter of tien boven zijn tuin gaan zweven. En als hij er genoeg van had zou hij met een luchtbuks een aantal ballonnen kapot schieten om op die manier weer zachtjes in zijn tuin te landen.
Zo gezegd, zo gedaan! Bij de plaatselijke dumpwinkel kocht Steve 45 weerballonnen en een aantal heliumtanks. Hij bond de volle heliumballonnen aan de tuinstoel vast en de tuinstoel vervolgens met een touw aan zijn auto, die door zijn vriendin zou worden bestuurd. Daarna pakte hij, om zijn reis zo aangenaam mogelijk te maken, een paar gesmeerde boterhammen, enkele blikjes drinken, zijn mobieltje en een luchtbuks…. Zo, nu was hij er helemaal klaar voor.
Het liep echter iets anders. Op het moment dat de auto voldoende snelheid had waardoor de tuinstoel de lucht in ging en Steve het touw losmaakte waarmee de tuinstoel aan zijn auto zat, schoot de tuinstoel omhoog. Niet tot een hoogte van tien meter zoals de bedoeling was, maar veel hoger. Errug veel hoger. Pas op een hoogte van ruim 3.000 meter hield de tuinstoel op met stijgen.
Op die hoogte vond Steve het niet verantwoord om een aantal ballonnen kapot te schieten omdat hij bang was dat daardoor zijn wankele evenwicht verstoord zou worden en hij serieus in de problemen zou komen. En zo zweefde Steve meer dan drie uur door de lucht, koud, bang en met het angstzweet op de rug. Maar dat was niet het enige. Na een tijdje kwam hij, al zwevend, terecht in de aanvliegroute van het vliegveld van Los Angeles en toen begonnen de problemen pas echt. De vliegtuigen raasden hem links en rechts voorbij. Een van de piloten van een passerend vliegtuig meldde de luchtverkeersleiding aldaar dat er op drieduizend meter hoogte één of andere rare kerel in een tuinstoel door de lucht vloog, gewapend met een geweer”.
Nadat Steve uiteindelijk veilig en wel geland was, werd hij door een menigte mensen verwelkomd. Deze mensen waren natuurlijk net zo nieuwsgierig als wij naar zijn drijfveren en toen ze hem vroegen waarom hij dit gedaan had zei hij: “Het was iets dat ik gewoon moest doen. Ik kon gewoon niet langer blijven zitten. Ik droomde hier al 20 jaar van…..”
Ik kon gewoon niet langer blijven zitten. Die mensen zijn er dus. Die warmte uitstralen, nabijheid, een sfeer waarin je je thuis kunt voelen. Het roept iets van een onrust in ons op. Dat zouden we ook willen. Niet langer blijven zitten, maar het gewoon moeten doen. En dat is spirit. De vonk die in ons zit.
Hoe moeten we die spirit voelen, die vonk laten ontbranden?
Soms kunnen we zo geraakt worden door het leven. Soms zijn we misschien onszelf kwijt geraakt, hebben we een masker opgezet en gedragen ons misschien anders dan we in wezen zijn. We trekken muren op tussen ons en de ander. En soms, soms zitten we gewoon te vol met van alles en nog wat.
Ik denk dat de Geest pas echt ruimte krijgt als we inzien dat we allemaal kwetsbare mensen zijn. Met ieder zijn/haar eigen gevoel, de emotie, de stroom van leven die tintelt en straalt. Het is ons warm, kloppend hart! Die Geest zit in onze creativiteit, de drang om schoonheid te scheppen, in kunst, muziek, taal. Ze zit in onze woede, onze verontwaardiging om onrecht dat mensen wordt aangedaan. Ze zit in ons mededogen, in de kracht om lief te hebben en ze zit in de kracht die troost.
Ik heb een droom. Mijn droom is, die frisse wind van inspiratie, die Geest, mogen voelen, zodat we gevoed en geïnspireerd onze bijdrage kunnen leveren aan het menselijk maken van de wereld. Dat we met respect en betrokkenheid in staat zijn om oog en oor te hebben voor de ander, om in gezamenlijkheid te zoeken naar het diepere in het leven. Samen werken aan de vrede, samen aan iets nieuws gaan bouwen, samen zorgen voor elkaar. Samengevat in drie woorden: Geloof, Hoop en Liefde.
En dat doet mij denken aan Martin Luther King Jr. Op 28 augustus 1963 hield Martin Luther King zijn beroemdste toespraak. Hij had een mars naar Washington georganiseerd waar 200.000 blanke en zwarte mensen aan deelnamen. Aangekomen in Washington hield King bij het Lincoln Monument zijn wereldberoemde I have a dream-toespraak.
“I have a dream that one day this nation will rise up and live out the true meaning of its creed: “We hold these truths to be self-evident: that all men are created equal.” I have a dream that one day on the red hills of Georgia the sons of former slaves and the sons of former slave owners will be able to sit down together at a table of brotherhood. I have a dream that one day even the state of Mississippi, a state sweltering with the heat of injustice and sweltering with the heat of oppression, will be transformed into an oasis of freedom and justice. I have a dream that one day my four little children will live in a nation where they will not be judged by the color of their skin but by the content of their character. I have a dream today
Categorieën: Niet gecategoriseerd