Eredienst 26 juli 2020

Gegevens

Gepubliceerd: 24 juli 2020

Zondag 26 juli 2020

Kijk de dienst mee via: https://www.youtube.com/channel/UCUqWevU1OQb0JhyjTgdMsZw

WELKOM
Welkom op deze 6e zondag van de zomer. Vandaag sluiten we Matteüs 13 af met 3 korte parabels: de schat in de akker, de parel van de koopman en het scheiden van de goede van de slechte vissen in het sleepnet. Laat ons stil worden zodat we ons hart kunnen openstellen voor God.

GEBED
Goede God
We willen ons leven wel afstellen op u
Maar er zijn zoveel stoorzenders om ons heen.
We willen wel in uw geest handelen
Maar de één roept dit en de ander dat
En dan weten we niet meer wat we moeten doen
Maak ons open voor uw woord
U hebt ons een schatkamer in handen gegeven
Vol met verhalen
En woorden van leven
Soms moeten we er moeite voor doen
Om die woorden goed te begrijpen
Help ons uw woorden goed te verstaan
Leer ons luisteren met ons hart
Raak ons aan met uw Geest
AMEN

GLORIA 119b
Een lamp voor mijn voet is uw woord
Een helder licht op mijn pad
Halleluja

OVERWEGING Matteüs 13: 44-52
Gemeente van Christus/beste mensen,

Kent u het verhaal van de bramenplukker van Godfried Bomans? In een groot bos woonde eens een bramenplukker die zich de koning te rijk voelde. Hij zag velden vol met parels en diamanten, en zag pilaren en gewelven. Als hij op zijn rug in het gras lag en naar boven keek was dat voor hem alsof hij naar het plafond van een mooi paleis keek. Het meest genoot hij van het geluid van een zangvogeltje. Zaken die hij graag met anderen deelde en niet met geld te koop waren. Maar de mensen in het dorp zagen geen velden met parels en diamanten maar dauw. Ze zagen geen mooie pilaren met gewelven maar bomen en hadden geen zin om liggend in het gras naar de wolken te kijken. Zij wilden andere rijkdom.
In twee van de drie gelijkenissen van vanmorgen gaat het ook over rijkdom: de schat in de akker en de kostbare parel. Het derde verhaal is het sleepnet waarin alle vissen die gevangen worden, uitgezocht worden. De goede vissen blijven bewaard terwijl de slechte vissen worden weggegooid. Dit doet denken aan het verhaal van vorige week waar het graan samen met het onkruid opgroeit. In de oogsttijd zal het graan van het onkruid gescheiden worden. Het onkruid zal worden vernietigd en het graan in schuren opgeslagen. Het mag stralen in het komend koninkrijk.
Het verhaal van de schat in de akker en de parel van de koopman is een dubbelgelijkenis. Het thema is de enorme waarde van het koninkrijk. Als je werkelijk begrijpt waar het koninkrijk voor staat dan heb je er alles voor over. Daarom vergelijkt Jezus het Koninkrijk met een verborgen schat in de akker. In die tijd was het niet ondenkbaar om bij toeval op een schat te stuiten. Want er waren geen banken. In onzekere tijden begroef men zijn bezittingen in de aarde, om die weer op te graven in rustiger tijden. Lang niet elke schat werd opgegraven door de rechtmatige eigenaar. Want niet iedereen kwam levend terug na roerige tijden. Een toevallige vinder kon er per ongeluk op stuiten zoals in deze gelijkenis. Hij was er niet naar op zoek maar stuitte erop bij het bewerken van het land. Hiermee wordt meteen een duidelijk verschil aangegeven met de gelijkenis van de koopman en de parel. De koopman was wel degelijk op zoek. Op zoek naar mooie parels, als hij op deze bijzondere parel stuit. Net als de mens die de schat in de akker vindt, verkoopt hij alles wat hij heeft, zodat hij de parel, zodat hij de akker met de schat kan kopen.
Waarom waren de schat en de parel zo belangrijk? Wat maakte dat ze er alles voor wilden verkopen?
Wat leverden ze op? Het lijkt alsof de gelijkenissen, de parabels staan voor aardse, geldelijke, rijkdom, maar dat is niet zo. De schat en de parel staan voor het koninkrijk. Het koninkrijk waar de één onverwacht mee in aanraking kwam en de ander bewust naar op zoek was. Het koninkrijk wat voor hen allebei zo belangrijk is, dat ze er alles voor over hebben om het te bereiken. Ze verkopen al hun bezittingen, ze laten alles wat ze hadden achter zich om zich op het nieuwe te richten. Het nieuwe wat voor hen echt belangrijk is. Doordat ze alles achter zich hebben gelaten, zijn ze vrij om het nieuwe tegemoet te treden. Helemaal gericht op om deel te krijgen aan Gods nieuwe wereld. Het kost ze alles maar dat is het hen meer dan waard. Ze worden zo geraakt door de schoonheid van deze nieuwe wereld. Zo als je geraakt kunt worden door de schittering van een parel of de grootsheid van een schat.
De afgelopen weken hebben we gehoord dat het goede 30, 60 en 100voudige opbrengst geeft en het goede en het slechte misschien wel samen opgroeit, maar dat het goede uiteindelijk mag stralen. En vandaag hoorden we dat Gods nieuwe wereld altijd al aanwezig is, ook al is het verborgen. Dat als je het ontdekt, bij toeval of omdat je het gezocht hebt, je er zo blij van wordt, dat je er alles voor over hebt.
Aan ons wordt nu de vraag gesteld: waar hebben WIJ alles voor over? Waar leven WIJ voor? Waar kies je voor? Wat vind je echt belangrijk? Of zijn er dingen die nog waardevoller zijn? Een ware zoektocht! Want als je voor het één kies, sluit je mogelijk andere wegen af. En telkens weer zullen momenten voorbij komen dat je opnieuw bepaald wordt bij je beslissing. De baan die je laat lopen. De voordelen die je misloopt vanwege je keuze. Wat kies je wel en wat niet? Waarom kies je wat je kiest?
Wat maakt ons gelukkig?
AMEN

OVERPEINZEND ORGELSPEL DOOR CEES ROUBOS

GEBED
Goede God,
Wij danken u
Dat we de keus krijgen
Om zelf te bepalen
Wat we als belangrijkste in het leven zien
Dat we zelf onze beslissingen mogen nemen
Wij danken u
Dat we er op mogen vertrouwen
Dat recht zal zegenvieren
Ook als op aarde soms het tegendeel lijkt
Wij danken u
Dat uw wereld van recht en gerechtigheid
Nu al aanwezig is
Ook al is het verborgen
Wij danken u
Dat uw goedheid ons nu al ten deel valt
Wij danken u
Voor die glimlach
Lieve woorden
Hulpvaardigheid
Van onschatbare waarde
Van schatten van mensen
AMEN

ZEGEN
Laat de zon u zegenen
met haar milde stralen,
zij moge u helen,
licht zijn op uw wegen,
uw hart verwarmen
en bij ontij
een regenboog spannen
aan uw horizon.
AMEN

Eredienst 2 augustus 2020

Gegevens

Gepubliceerd: 24 juli 2020

Kijk de dienst mee via: https://www.youtube.com/channel/UCUqWevU1OQb0JhyjTgdMsZw

WELKOM
Welkom op deze 7e zondag van de zomer.
Wij vinden hulp en steun bij de Eeuwige
Die hemel en aarde gemaakt heeft
Die dwars door zeeën en woestijnen
Dwars door ellende en leegte
Trouw blijft
En onze honger en dorst stilt
Hij zal het werk van zijn handen nooit loslaten.
Alle goeds en vrede

GEBED
Laat ons stil worden zodat we ons hart openstellen voor God
Eeuwige Erbarmer,
Wij komen tot u vanwege de nood van de wereld
De ongelijkheid tussen landen
De ongelijkheid binnen landen
Honger, onveiligheid
Uitputting van de aarde
Help ons krachtig op te staan
Om te zoeken naar duurzame oplossingen
Gelijke verdeling van de rijkdom op aarde
Voor nu en later

Wij komen tot u
Omdat we ziek worden van de onzekerheid
We weten vanwege het virus niet waar we aan toe zijn
Het vervult ons met angst
Help ons onze angsten onder ogen te zien
Met vertrouwen te leven
In uw Naam

Wij komen tot u
Omdat het ons zwaar valt
De lofzang gaande te houden
Nu we niet samenkomen
Geef ons de woorden in de mond
Als wij woordeloos voor u staan
Dit alles bidden wij u
In de Naam van de Vader, de Zoon en de Heilige Geest
AMEN

GLORIA 92b
Goed is het u te loven
Uw naam te bezingen

OVERWEGING Matteüs 14: 13-21
Gemeente van Christus/beste mensen,

Het verhaal van vanmorgen vond ik als kind fantastisch. Jezus als een soort tovenaar die van 5 broden en 2 vissen 5000 mensen te eten kan geven en dan nog 12 manden vol voedsel overhoudt. Dan hoefde er dus nooit meer iemand honger te lijden met Jezus in de buurt. Jammer dat Jezus vroeger leefde, want dan zou er geen honger meer bestaan, dacht ik als kind bij dit verhaal. Hoe zou het verhaal voor ons in deze tijd kunnen spreken?
Vorige week hebben de we gelijkenissen/parabels in Matteüs 13 afgerond. Aan het einde van de parabels checkt Jezus of de leerlingen alles begrepen hebben. Ze zeggen van wel. Vervolgens gaat Jezus naar zijn geboortestad. Maar daar wordt hij niet met respect behandeld/wordt hij als profeet niet geëerd. Hij stuit op ongeloof. Aan het begint van het 14e hoofdstuk lezen we dat Johannes de Doper gedood is door Herodes. Zijn nichtje, tevens stiefdochter had het hoofd van Johannes gewenst. Maar toen Herodes over Jezus hoorde vertellen, dacht hij dat Jezus de opgestane Johannes de Doper was. Met de dood van Johannes komt ook de dood van Jezus in zicht. Daarbij zullen dezelfde mechanismen een rol gaan spelen. Miskenning doordat mensen Johannes de Doper en Jezus niet op waarde weten te schatten. En dreiging van de kant van de overheid die bij machte is om iemand om te brengen, te onthoofden of later Jezus te kruisigen. Reden genoeg om de stilte op te zoeken. Dus nadat Jezus het bericht gekregen had dat Johannes de Doper was vermoord, Hij met een boot weg voer om alleen te kunnen zijn.
Terwijl Jezus het meer overgestoken is, is de massa Hem gevolgd over land. Als Jezus de massa ziet, wordt Hij innerlijk bewogen. Zijn hart breekt, zou je kunnen zeggen. Na zaaien, vrucht dragen en oogsten van de afgelopen weken wordt hier de boodschap van het Koninkrijk zichtbaar en tastbaar in brood en vis. Zieken worden genezen en het Koninkrijk wordt niet alleen verkondigd maar lijkt wel aan te breken, in vervulling te gaan in dit tekenverhaal. In plaats van zich af te zonderen om in stilte te kunnen rouwen kiest Jezus er voor om zich om te draaien richting de mensen. Een kracht tot vernieuwend leven gaat van Hem uit.
Omdat het al laat geworden is, willen de leerlingen dat Jezus de mensen weg stuurt om eten te kopen. Ze zitten immers op een afgelegen plek. Na de uitleg van Jezus moeten de mensen nu weer voor zichzelf zorgen, is de redenatie van de leerlingen. Maar Jezus stuurt niemand weg. Het is ondenkbaar dat Jezus iemand zou wegsturen bij Hem vandaan terwijl diegene naar Jezus hunkert. In navolging van zijn Vader die ook nooit iemand wegstuurt.
Dan komt nu het leermoment voor de leerlingen. ZIJ moeten de mensen maar te eten geven. Zij hebben toch begrepen hoe het gaat in Gods nieuwe wereld? En te doen waar het discipelschap om draait? Namelijk vertrouwen, geloven, delen. Niet wegsturen. Niemand. Geen mens.
De leerlingen weten niet hoe ze het moeten oplossen. 5 broden en 2 vissen voor 5000 man, vrouwen en kinderen niet meegerekend. Ze zien alleen het tekort, het gebrek. Namelijk onvoldoende geld om brood te kopen voor zovelen. Ze vergeten te kijken naar wat ze WEL hebben. Jezus leert de leerlingen anders te kijken waardoor blijkt dat er meer mogelijk is dan zij dachten. Want met Jezus is meer mogelijk dan je ooit had gedacht, zaken die je nooit had verwacht. Hij laat de mensen in groepen zitten. De losse mensen worden een gemeenschap. Jezus neemt de 5 broden en 2 vissen, spreekt de zegenbede uit en breekt het. Vervolgens geeft Hij het aan de leerlingen die het uitdelen aan de mensen. Het voedsel raakt niet op. Sterker nog er blijft veel over. Een wonder! Dat doet denken aan het verhaal van Elisa in 2Koningen 4: 42-44. Daar zijn 30 gerstebroden genoeg om 100 profeten te eten te geven. Het doet denken aan de manna in de woestijn in het boek Exodus als het volk klaagt bij Mozes vanwege honger. 5 broden en 2 vissen is samen 7, het getal van de volheid. En 5 doet denken aan de 5 boeken van Mozes, de Thora. De Thora is bevrijding van onderdrukking, bevrijding van honger, armoede en gebrek. 12 manden voedsel blijven over, de 12 stammen van Israël. Heel Israël. De nieuwe roeping van Israël, beeld van het nieuwe verbond. Om wereldwijd te delen.
Het is genoeg. Hij is genoeg. Meer dan wat ook.
AMEN

OVERPEINZEND ORGELSPEL DOOR CEES ROUBOS

GEBED
Goede God,
Gij die alles heeft geschapen
Wij danken u voor de wereld
Akker waar wij op mogen leven
Die we mogen bewerken en bewaren
Wij danken u dat Gij
Ons te eten en te drinken geeft
Onze honger naar liefde stilt
En ons geluk voor ogen heeft

Wij danken u voor Jezus
Die ons leerde bidden
Om brood voor vandaag
Die voelbaar nabij is in brood en wijn
Die ons leert tijd en aandacht te delen met elkaar
Die zijn verhalen met ons gedeeld heeft
Over hoe wij voor anderen kunnen zijn
Als brood voor onderweg
Op weg naar het grote feest
Van alle mensen samen
En niemand meer alleen

Wij danken u voor de kracht van de Heilige Geest
Die ons opent
Voor wat er werkelijk toe doet
Die ons gul maakt
En laat proeven
Van het goede leven.
AMEN

ZEGEN
Mogen wij voor elkaar een zegen zijn,
bij alles wat ons te doen staat,
alles wat we beleven mogen,
alles wat ons overkomt.
Mogen wij voor elkaar een zegen zijn,
in het leven dat we samen delen,
zo kwetsbaar als het is.
Mogen wij vandaag
voor elkaar een zegen zijn,
in ons verschillen en ons gelijken.
Dan zal God ons zegenen in Zijn Naam:
Vader, Zoon en heilige Geest.
Amen.

 

Eredienst 19 juli 2020

Gegevens

Gepubliceerd: 18 juli 2020

Kijk de dienst mee via: https://www.youtube.com/channel/UCUqWevU1OQb0JhyjTgdMsZw

WELKOM
Welkom op deze 5e zondag van de zomer. Vandaag gaan we verder met de parabels over het Koninkrijk. Ditmaal is het de parabel over het onkruid tussen het graan. Een gelijkenis over goed en kwaad in de wereld. Laat ons, voordat we de tekst gaan overdenken, stil worden om ons hart open te stellen voor God.

GEBED
Ontferm u over ons in kwade dagen
Als wij de zware last zo wankel dragen
Gebrandmerkt tot op het bot
Ontferm u God

Ontferm u over ons in stille uren
Als wij de schaduw van de dood verduren
Onwetend van het ons beschoren lot
Ontferm u God

Gij die ons nooit ontbreekt, zolang wij leven
Zolang zult Gij ons met uw licht omgeven
En met uw liefde – wonderbare macht
Gij geeft ons kracht

Wij mogen in de avond, in de morgen
Ons veilig weten en geborgen
Tot in het diepe zwijgen van de nacht,
O stille wacht
AMEN

GLORIA 710c
Rechtvaardigen groeien als palmen
In het huis van de Levende geplant

OVERWEGING Matteüs 13: 24-30 & 36-43
Gemeente van Christus/beste mensen,

Net als zovelen hebben wij een pot met gemengde zaden in huis om de vogels te helpen de voedselarme wintermaanden door te komen. Van buitenaf is het lastig te zien wat de goede zaden zijn. We zullen het eerst moeten zaaien en geduld hebben om te zien wat opkomt en wat niet.
Als we fietsen naar bijvoorbeeld Benneveld, zien we een mooie kleurige berm. Maar het is lastig om te zien wat nu onkruid is en wat niet. Want onkruid kan ook heel mooi zijn. Hoe weten we nu wat goed is en wat slecht?
Vorige week kregen we in de media een duidelijk voorbeeld te zien van slecht. Ik weet niet of u die beelden ook hebt gezien van die zeecontainers? De politie had de afgelopen tijd een criminele berichtendienst gekraakt. Bij een inval werden zeecontainers gevonden. Zeecontainers die in de gekraakte berichten EBI werden genoemd, naar de term ‘extra beveiligde inrichting’. Eén ervan was al ingericht als martelkamer, klaar om in gebruik te worden genomen. Beelden waarvan ik dacht dat ze alleen in verre buitenlanden voorkwamen of in oorlogssituaties. Misschien is het voor de betrokkenen ook wel oorlog, een drugsoorlog, en dit voor hen een geoorloofd middel? Of zijn de mensen die hier mee te maken hebben ziek? Bij het lezen van de tekst van vanmorgen moest ik in ieder geval aan deze beelden denken.
We gaan vanmorgen verder met de parabels over het Koninkrijk van de hemel. Ditmaal de parabel over goed en slecht in de wereld. Het gaat ook nu weer over een zaaier. De beelden in de parabel buitelen over elkaar heen. Er zijn zoveel beelden, zoveel onderdelen van betekenis. Vragen die opgeroepen worden waar geen antwoord op komt. En elke tijd wordt uitgenodigd zelf een eigen betekenis aan de beelden, aan de parabel te geven.
Iemand zaait goed zaad. En als iedereen slaapt, komt de vijand om onkruid tussen het graan te strooien. Alles komt op, ook het onkruid. Lange tijd was het verschil tussen het graan en het onkruid niet te zien. Het goede en het slechte groeiden samen op. Het slechte was dus al aanwezig voordat er vruchten zichtbaar waren. Al die tijd heeft het slechte wel ruimte opgeëist wat anders naar het goede was gegaan. Als de knechten het onkruid zien, vragen ze hun baas of hij verkeerd zaad heeft gebruikt. Want waar zou anders het onkruid vandaan komen. Ook vragen ze of ze het onkruid moeten weghalen. De baas zegt de knechten dat het onkruid het werk is van de vijand en dat het samen mag opgroeien. Als ze nu zouden proberen het onkruid weg te halen, zal ook het graan beschadigd raken en dat wil hij niet. In de oogsttijd zal het wel gescheiden worden.
Is God nu de zaaier? Het doet denken aan God als Schepper, die een goed fundament heeft neergelegd. Maar dat houdt in dat er een slechte kracht is naast God die het goede bedreigt. Waarom grijpt God niet in bij het slechte in de wereld? Jezus ziet zichzelf als zaaier, getuige zijn uitleg van de parabel. Of zijn wij mensen de zaaier? Het is onze bedoeling om goed zaad te zaaien. Bij te dragen aan het Koninkrijk van de hemel. Oftewel een wereld vol recht en gerechtigheid. Een wereld waar alles zo gebeurt, zoals God dat bedoeld heeft. Maar als we slapen, als we onoplettend zijn, dan heeft het kwaad/de vijand een kans. Dan heeft de kwade macht in ons een kans om ons op het verkeerde pad te brengen. Dan gaat het hier over een innerlijke strijd. Een innerlijke strijd over goed en kwaad. En God grijpt niet in want Hij heeft de mens geschapen met een vrije wil. De innerlijke strijd kan moeilijk zijn want wat is goed en wat is kwaad? Wij mensen kunnen niet het volledige plaatje overzien.
Dat doet me denken aan een gedicht van Anneke van Wijngaarden in het blad ‘De eerste dag’. In het gedicht gaat het over de vraag: Wat is goed en wat is slecht. We geven snel een oordeel maar is dat wel terecht. Daarnaast doen we zelf ook goed en slecht. Maar we kunnen ons best doen om het slechte te vermijden.
Zoals de knechten te horen krijgen dat ze zich op het graan moeten richten, moeten wij ons op het goede richten. Want ook al is het goede in het begin zo klein als een mosterdzaadje. Het kan uitgroeien tot een boom waar vogels in kunnen nesten. Het goede kan zo klein zijn als zuurdesem, als gist. Maar het zorgt er wel voor dat al het meel ervan doordrongen is.
Naast het graan, naast het goede is er onkruid. Er gaan dingen mis, maar zolang het bestrijden meer kwaad dan goed doet, hoeft het niet, mag het niet. Het goede mag niet onder het bestrijden van het kwade lijden. Het goede moet de mogelijkheid blijven behouden te groeien. Aan het einde, als het tijd is om te oogsten, wordt als eerste het onkruid gewied en verbrand, het wordt vernietigd. Dit oordeel is aan God en de maaiers/engelen. Dat hoeven wij gelukkig niet te doen. Maar voor die tijd is alles nauwkeurig bekeken. Mogelijk dat er toch goede vruchten aanzitten. Zodat al het goede er uitgezocht wordt en het slechte verwijderd.
Daarna is het tijd om het graan, het goede, te oogsten. Het kwade is er dan niet meer, het is vernietigd. Het gaat erom dat we zoveel mogelijk het goede moeten laten groeien, dat we er bewust van moeten zijn dat er dingen tussen zitten die niet goed zijn, niet goed gaan. Dat moeten we onder ogen komen, we moeten het (willen) zien. Aan het einde wordt eerst het slechte vernietigd en daarna het goede geoogst. En het goede lijkt wel korrel voor korrel te worden bekeken voordat het in de schuren terecht komt. Als al het werk gedaan is, blijkt het goede over te zijn gebleven. Het goede, waar we van kunnen en mogen leven. Het goede dat mag stralen in Gods Koninkrijk. Juist ook als je de mogelijkheid tot stralen op aarde niet hebt gehad. Dus straal!
Laat wie oren heeft, goed luisteren!
AMEN

OVERPEINZEND ORGELSPEL DOOR CEES ROUBOS

GEBED
Goede God,
Wij danken u
Dat we mogen weten
Dat u van ons wegdoet wat verkeerd was
Wat niet goed ging
Wat mislukte
Net zoals het kaf van het koren gescheiden wordt
Wij danken u
Dat alleen telt wat vrucht draagt
Wat het leven mooier maakt
Voor grote en kleine mensen
Help ons te groeien en bloeien in liefde
AMEN

ZEGEN
De Eeuwige zal je gelukkig maken en je beschermen
De Eeuwige zal bij je zijn en voor je zorgen
De Eeuwige zal aan je denken en je vrede geven
AMEN

 

Eredienst 12 juli 2020

Gegevens

Gepubliceerd: 11 juli 2020

Kijk de dienst mee via: https://www.youtube.com/channel/UCUqWevU1OQb0JhyjTgdMsZw

WELKOM
Vandaag is het de 4e zondag van de zomer. De komende weken zullen een aantal bekende parabels op het programma staan. We beginnen met het verhaal van de zaaier.

Laten we stil worden zodat we ons hart kunnen openstellen voor God

GEBED
Goede God,
Uw woorden worden in ons gezaaid.
Maak ons tot goede grond
Zodat we horen en zien
Hoe uw Rijk kan groeien in deze wereld
Neem alles weg
Wat ons tegenhoudt
Om uit te groeien tot goede mensen
Laat uw woord in ons tot leven komen
Door de kracht van uw Geest
AMEN

GLORIA
God zaait zijn woord de wereld rond
En maakt ook ons hart tot goede grond.
Halleluja

OVERWEGING Matteüs 13: 1-9 & 18-23
Gemeente van Christus/beste mensen,

Zoals ik al vertelde bij het woord van welkom staat vandaag het verhaal van de zaaier centraal. Het is onderdeel van het tekstblok hoofdstuk 13: 1 tot en met 16: 20. Het thema is het komend Koninkrijk van God en wordt verbonden met zaaien en oogsten. In de parabel van vanmorgen beschrijft Jezus de belofte van een overvloedige oogst. Het verhaal van de zaaier.
De afgelopen periode was er op de televisie de serie ‘Jezus van Nazareth verovert de wereld’ te zien, gepresenteerd door Kefah Allush. Centraal in de serie is de vraag hoe een kleine joodse sekte heeft kunnen uitgroeien tot de grootste religie op aarde: het christendom. Tot de overvloedige oogst van de zaaier. Na de dood van Jezus trekken zijn volgelingen de wereld in. Zij verkondigen met gevaar voor eigen leven Jezus’ revolutionaire boodschap. Kefah volgt het spoor van twee van de apostelen: Petrus en Thaddeüs. Wat mij bijgebleven is van de serie, is dat bepaalde onderdelen van de revolutionaire boodschap nu gewoon zijn. Bijvoorbeeld naar elkaar omzien. In de tijd van Jezus was iedereen voor zichzelf verantwoordelijk. Als je arm was, had je dat aan jezelf te danken, was de Grieks-Romeinse filosofie. En er was niemand die naar je omkeek. Gelukkig was dat in het Jodendom ook al anders. Andere zaken blijken nog steeds revolutionair zoals gelijkwaardigheid tussen mannen en vrouwen, vrijen en slaven, joden en Grieken. Want nog steeds wordt er onderscheid gemaakt. En in deze tijd staat de gelijkheid tussen blank en zwart centraal. Niet voor niets is er momenteel zoveel aandacht voor de black lives matter beweging. Zodat er eindelijk echte gelijkheid kan komen en racisme en discriminatie tot het verleden gaan behoren. Dat we iemand zien als persoon en niet eerst iemands huiskleur, nationaliteit, naam, sekse etc.
In ons gedeelte van vanmorgen verlaat Jezus het huis en gaat aan de oever van het meer/de zee zitten. Vanwege de mensenmassa om hem heen, gaat hij in de boot zitten om de mensen toe te spreken. Het water, de zee, het meer, symbool voor de chaosmacht. Zoals de oervloed in Genesis voordat God hemel en aarde schept. Zoals de vernietigende kracht van water vooral als je niet kunt zwemmen. De chaosmacht, de antimacht, het kwaad, waar Jezus boven staat. En waar hij het Koninkrijk van God tegenover stelt. Hij praat over het Koninkrijk van God in gelijkenissen. En dan komt de gelijkenis van vanmorgen. De zaaier ging uit om te zaaien. Het zaad dat de zaaier zaait treft vier keer een verschillend lot. Het komt op de weg en wordt door vogels opgegeten. Het komt op de rotsen, komt snel op en verdort weer. Het valt tussen de dorens en distels en heeft geen kans om te groeien. En het komt in goede aarde waar het 100voudig, 60voudig of 30voudig vrucht voortbrengt.
De boodschap lijkt simpel. Wij moeten goede aarde zijn. Hoorders en doeners van het Woord. Want als wij als gemeente ontvankelijk zijn voor het woord van God, dan bloeit het Koninkrijk op.
Maar zo makkelijk is dat nog niet. Een 100voudige oogst lijkt meer droom dan werkelijkheid. Het is zo makkelijk om te verstikken in verleidingen van geld en macht, van productie en consumptie.
De parabel gaat verder en er volgt uitleg voor de leerlingen. Ze worden direct aangesproken. De vraag blijkt niet te zijn of ze al dan niet goede grond zijn. Ze zijn het zaad! Het zaad, zoals ze ook zout en licht zijn. Goed zaad, kostbaar zaad, woord van het Koninkrijk. Maar als goed zaad wordt er verschillend gereageerd op de boodschap van de leerlingen. Het woord van het Koninkrijk, het evangelie van Gods liefde, wordt niet gehoord, niet begrepen, niet verstaan. Het wordt weggeroofd uit de harten van de mensen. Zoals de vogels het zaad wegpikken van de wegen. Het slechte in al zijn gedaanten neemt die plaats in. Daarnaast komen de leerlingen oppervlakkigheid tegen, zoals het zaad dat op de rotsen valt. Strovuurachtige religiositeit. Het biedt geen weerstand bij tegenslag. Ook ontmoet het woord tegenstand van hen die zich alleen richten op het verzamelen van schatten op aarde. Het lijkt op het zaad tussen de distels. Het woord raakt verstikt. Om moedeloos van te worden. Maar de Zaaier zaait door. Goede grond genoeg. Moet je eens kijken hoeveel er op komt.
Maar waar staan wij nou in deze parabel? Wat is onze taak? Net als de leerlingen horen wij de uitleg over de parabel, terwijl de massa, de menigte het met de parabel alleen moet doen. Wij horen dus net als de leerlingen bij het goede zaad, het zaad dat goed terecht komt. Net als de leerlingen kunnen we tegenslag ondervinden op onze levensweg. We leven mensen om ons heen het evangelie voor, en er lijkt geen respons te komen. Kinderen voor wie het geloof geen rol lijkt te spelen. Vrienden die met onbegrip reageren omdat je het geloof WEL een duidelijke rol wilt laten spelen in je leven. Is het niet door het benoemen van geloofsopvattingen, dan wel in je handelen. Je kunt het gevoel krijgen dat het niet uitmaakt wat je doet. Om wanhopig van te worden. Maar we mogen doorlezen. Over de Zaaier die blijft zaaien. Hij weet van geen ophouden. Welke tegenslag je ook treft, hoe moeilijk het soms ook lijkt. We worden uitgedaagd om door te gaan. Door te gaan op zoek naar het goede, naar de goede grond waarin het tot wasdom komt. Ook al is het niet altijd direct zichtbaar. Alle grote dingen zijn klein begonnen. We mogen ons vasthouden aan het beeld van de grote oogst: 100voudig, 60voudig en 30voudig. Daar kan niets tegenop. Wie oren heeft, die hore!
AMEN

OVERPEINZEND ORGELSPEL DOOR CEES ROUBOS

GEBED
Goede God,
Dankbaar mogen wij genieten
In stille en blijmoedige verwondering
Voor alles wat leeft.
Voor de schepping
Die uw lof zingt
Door er volop te zijn
Vaak tegen de verdrukking
Van menselijk ingrijpen in.
U maakt ons gevoelig voor haar wetmatigheden
Die ons zoveel leren over uw bezig zijn met ons.
We zijn dankbaar voor uw eindeloos geduld en barmhartigheid.
Leer ons van daaruit te leven
AMEN

ZEGEN
De Eeuwige zal je gelukkig maken en je beschermen
De Eeuwige zal bij je zijn en voor je zorgen
De Eeuwige zal aan je denken en je vrede geven
AMEN