Gegevens

WELKOM, via navolgende link de film: https://www.youtube.com/channel/UCUqWevU1OQb0JhyjTgdMsZw
Welkom hier, net buiten Benneveld. We staan hier op Wezenzondag, de zondag tussen Hemelvaart en Pinksteren, bij een uitgedroogde vlakte. Wat kan beter de gemoedstoestand, horende bij deze zondag, uitdrukken?

Laat ons stil worden om ons hart open te stellen voor God

GEBED
Laat ons bidden:
Laat onze ogen u zoeken
In het vroege morgenlicht,
Zoals het ons zoekt.
Laat ze u zoeken
In het woord van wie ons begroet.
Laat ze u zoeken
In de vragen die ons recht naar de ziel gaan.
Laat ze u zoeken
In de glimlach van een onbekende.

Laat onze ogen u zoeken
In de vredige loop van de seizoenen.
Laat ze u zoeken
In de nabijheid van geliefden.
Laat ze u zoeken
Wanneer ons hart geen rust kent.
Laat ze u zoeken
Terwijl de avond over ons komt.

Laat onze ogen u zoeken
Wanneer het ons ontbreekt aan kracht.
Laat ze u zoeken
In de ogen van wie op ons vertrouwen
Laat ze u zoeken
In de beelden die ons vasthouden.
Laat ze u zoeken
Tussen de naamlozen in deze wereld.
AMEN

 

GLORIA (640f):
Halleluja!
Hoor mij, God, ik roep,
verberg u niet voor mij.
Halleluja!

 

OVERWEGING BIJ JOHANNES 17: 1-13
Gemeente van Christus/ beste mensen,

En daar sta je dan. Met lege handen. Je had zo’n mooi bedrijf. Je werkte hard. En met plezier. Maar nu? Niks meer. Einde verhaal. Failliet. Prut. Niet alleen voor jezelf maar ook voor je partner, je kinderen, iedereen die om je heen staat. En financieel zal het ook nog wel een staartje krijgen.
Je werkte al jaren bij dat leuke bedrijf. Fijne collega’s. Werk dat je met plezier deed. En nu? Het bedrijf waar je werkte is failliet of moet jou ontslaan om verder te kunnen gaan. Maar dan wel zonder jou. Het geld dat je ermee verdiende heb je nodig om van te kunnen leven en wat extra’s te kunnen doen. Hoe moet dat nu?
De liefde van je leven geeft je bons. De toekomst die je voor jullie samen zag, is weg En nu?
Die grote droom die je voor je zag, is in rook opgegaan. Die wens zal nooit vervuld worden. En nu?
Mensen zeggen: “het komt wel weer goed”. Terwijl jij je toekomstbeeld, je doel, je droom in rook op ziet gaan, zeggen mensen tegen je dat het wel weer goed komt. “In deze tijd gaan er zoveel bedrijven failliet, verliezen zoveel mensen hun baan”. “Iedereen heeft wel eens liefdesverdriet, er lopen zoveel leuke mensen rond”. “Ach, die droom komt vast nog wel eens uit en anders richt je je maar op wat anders”. En als je pech hebt komen ze met voorbeelden aan over mensen in hun omgeving.
Ineens moet ik denken aan het lied ‘Laat mij alleen’ van Rita Hovink. Daarin zingt ze: Iemand die gelukkig was en verloor, begrijpt wat ik bedoel.
Mensen zeggen dat je glimlach wel weer terugkomt, de tijd heelt immers alle wonden. En in de tussentijd? Hoe moet dat dan? Hoe blijf je dan staande? De tijd heelt niet alle wonden. Sommige wonden worden misschien minder pijnlijk, maar ze zullen altijd gevoelig blijven.

Deze zondag wordt wel Wezenzondag genoemd. Afgelopen donderdag was het hemelvaart. We herdachten dat Jezus ten hemel gevaren is. Pinksteren, de uitstorting van de Heilige Geest, moet nog komen. Hier is het tegenbeeld van de Pinksterbeleving. Het is de hulpeloosheid van de gelovige gemeenschap. Je verlangt naar volheid maar bent leeg. Je zou van alles willen doen, maar moet afwachten. Afwachten terwijl je met lege handen staat. Je had je hoop gevestigd op Gods Koninkrijk maar die is er nog niet. Je bent een volgeling van Jezus maar kunt Hem nu niet volgen. En als gemeenschap moet je oefenen in het openstaan voor de Geest. Je moet oefenen voor het openstellen. Hoe moet, hoe kún je je openstellen voor iets nieuws als je nog vol verdriet zit omdat je met lege handen achter bent gebleven? Wanneer komt die heilige Geest, die steun eigenlijk? Maar de Heilige Geest is niet afroepbaar. Nooit in je bezit. Verbonden met heil moet je het maar zien uit te zingen in een heilloze situatie. Hoe houd je het vol? We kunnen het gesprek met elkaar aangaan als we het moeilijk hebben. Een gesprek zonder meteen met goede adviezen te komen.
Maar gewoon de tijd nemen om naar elkaars verhaal te luisteren. Je verhaal over de moeite om de lofzang gaande te houden zonder samen te kunnen vieren in de kerk. Zonder gemeenschap.
Je verhaal over de verbroken liefde. Je verhaal over het baanverlies. Je verhaal over je failliete bedrijf. Je verhaal over dromen die niet uitkomen. Jouw verhaal.
Iemand die naast je komt staan, terwijl je pijn voelt van gemis. Iemand die je niet meteen troost, maar die je de ruimte geeft om te huilen. Iemand die je niet probeert op te beuren maar laat gebeuren wat gebeurt. Die je pijn erkent doordat diegene niet de gedachten op het positieve wil richten. Maar er gewoon is. En naast je staat. De tijd heeft terwijl je telkens weer je verhaal verteld. Misschien dat je vanuit die oprechte steun langzamerhand weer hoop kunt zien voor de toekomst.
In de evangelielezing gebeurt hetzelfde maar dan op een andere manier. In Johannes 17 horen we een deel van het gebed dat Jezus uitspreekt voorafgaande aan het lijden. Voordat Jezus met de leerlingen naar het hof van Getsémane gaat. Jezus bidt tot God waar de leerlingen bij zijn. Het lijkt wel alsof het gebed niet in de eerste plaats voor God is maar vooral om de meehoorders/toehoorders/de leerlingen iets mee te geven. Alsof het gebed bedoeld is voor de leerlingen met God als aangesproken getuige. Om ze een hart onder de riem te steken. Om vol verwachting te blijven wachten. Te blijven staan ondanks het afscheid. Ondanks het onheil dat op hun pad komt. Ondanks het gevoel van hulpeloosheid. Dat zij en wij ons mogen herkennen in de woorden van lied 663 uit het liedboek van 2013 en dat het ons de moed mag geven door te gaan.

Al heeft Hij ons verlaten,
Hij laat ons nooit alleen.
Wat wij in Hem bezaten
is altijd om ons heen
als zonlicht om de bloemen
een moeder om haar kind.
Teveel om op te noemen
zijn wij door Hem bemind.

Al is Hij opgenomen,
houd in herinnering,
dat Hij terug zal komen,
zoals Hij van ons ging.
Wij leven van vertrouwen,
dat wij zijn majesteit
van oog tot oog aanschouwen
in alle eeuwigheid.
AMEN

GEBED
Goede God,
Dank u voor Jezus
Die voortdurend voor ons bidt.
En ook voor de mensen in de wereld
Die moeten lijden vanwege hun geloof.
Wij danken u
Dat wij bij u mogen komen
Met alles wat ons bezig houdt of verwart.
Dank u voor de hoop die u ons geeft
Als wij het zelf niet meer weten.
Als wij niet meer zien hoe het verder moet
Geeft u ons zicht.
Dank u dat u ons leidt en nabij bent
Hoe de tocht ook gaat.
Dank u voor uw licht
Dat niet dooft
Ook niet in onze duisternis.
Dank u voor uw hoop
Zodat wij durven zien en hopen
Op wat nu nog niet zichtbaar is.
Dank u voor uw zegen en heil.
Wij weten dat omstandigheden niet zomaar veranderen
Maar wij weten ook dat wij,
Met uw hoop in ons hart,
Anders kunnen kijken.
AMEN

 

ZEGEN: De zegen van St. Patrick
De Eeuwige zij voor u
om u de juiste weg te wijzen.
De Eeuwige zij naast u
om u in de armen te sluiten en
te beschermen tegen gevaren van links en rechts.
De Eeuwige zij achter u
om u te bewaren voor gemene
aanvallen van anderen.
De Eeuwige zij onder u
om u op te vangen als u dreigt te vallen
De Eeuwige zij in u
om u te troosten als u verdrietig bent.
De Eeuwige zij om u heen
om u te verdedigen als mensen over u heen vallen.
De Eeuwige zij boven u
om u te zegenen.
Moge God zich over u ontfermen.
nu en altijd.

 

Gegevens

Hemelvaart 2020

Voor de gezamenlijke dienst voor Hemelvaart hebben ds Jitse Scheffer, ds Bart Breunesse en ik alle drie nagedacht over Hemelvaart. Het thema hierbij was: Spoorzoeken. De complete Hemelvaartsdienst is te vinden op de site van de Ontmoetingskerk in Sleen: https://www.kerkomroep.nl/#/kerken/10827
Hieronder staat mijn uitgeschreven tekst en op youtube kunt u mijn filmpje vinden. Gezegende dag gewenst!
https://www.youtube.com/channel/UCUqWevU1OQb0JhyjTgdMsZw

 

Als ik aan Hemelvaart denk, denk ik aan de Woord voor Woordbijbel van Karel Eykman. De leerlingen beseften dat het Jezus was met wie ze kort daarvoor aan het praten waren. Jezus ging een heuvel op en de leerlingen volgden hem. Toen de leerlingen bij de heuvel kwamen, was die leeg. Vervolgens kijken ze omhoog, naar de wolken en vragen zich af of Jezus daar was. Na een tijdje zegt Simon Petrus: waarom staren we zo naar de hemel? Nu komt het op ons aan, we moeten wat gaan doen. Wij moeten overal gaan vertellen wat we hebben gehoord van en mee hebben gemaakt met Jezus.
Hemelvaart. Welke sporen in de Schrift komen we tegen? Laten we op onderzoek uitgaan. Spoorzoeken.
In de Bijbel komt de hemelvaart weinig voor. Doden dalen af naar het dodenrijk. Henoch en Elia niet. Henoch wandelde met God. Zo diep was hun relatie. God neemt Henoch weg. Hij sterft dus niet. Elia wordt voor de ogen van zijn opvolger Elisa weggenomen. Hij wordt opgehaald door een wagen van vuur met paarden van vuur ervoor. Zo wordt hij meegenomen naar de hemel. Ook hij sterft dus niet. Jezus is door de dood heengegaan en opgestaan. Jezus wordt opgenomen in de hemel en zit aan de rechterhand van God. Maar dat is niet het laatste woord. Eens zullen allen opstaan uit de dood, als de nieuwe hemel en de nieuwe aarde komen. En zij die in de hemel zijn zullen terugkeren naar de aarde. Het komend Koninkrijk van God. De overwinning op het kwaad. Gerechtigheid. Geen resultaat van onze inspanningen maar iets dat ons gegeven wordt.
Grootse woorden die ons kunnen verlammen. Passief maken. Het werk van Jezus is dan wel voltooid.
Laat ons niet in de tussentijd maar wat naar de hemel staren. Maar laten zien hoe het verhaal van Jezus ons inspireert voor het leven van alledag. Zodat we stukje van die nieuwe aarde nu al mogen ervaren in onze omgang met onze medemensen.

Gegevens

Klik op de navolgende link om de dienst te volgen via YouTube:

https://www.youtube.com/channel/UCUqWevU1OQb0JhyjTgdMsZw

Om dit en ook onze kerk in de toekomst te ondersteunen is een bijdrage van uw kant van harte welkom, zeker nu we geen inkomsten van collectes hebben.

U kunt uw bijdrage overmaken via NL35RABO0377104191 tnv Hervormde gemeente Zweeloo.

 

WELKOM

Welkom terug bij boswachterij het Sleenerzand. Ik sta nu hoger op dezelfde heuvel als vorige week.
Laat ons stil worden om on hart open te stellen voor God

GEBED
Eeuwige Erbarmer
We komen tot u
Vanwege de nood van de wereld
Landen, plaatsen
Die door een lockdown
Alleen nog maar gevaarlijker zijn geworden
Daarom bidden wij u
Heer ontferm u

Wij komen tot u
Vanwege ons land
Kille cijfers elke dag
Over corona, over faillissementen
Waarbij de MENS uit het oog verloren raakt
Daarom bidden wij u:
Christus ontferm u

Wij komen tot u
Vanwege de grote en kleine rampen
In verleden en heden
Groots in het nieuws
Klein onvermeld
Mensenlevens vernietigd, families uiteengescheurd
We kunnen er met ons verstand niet bij
Daarom bidden wij u:
Heer ontferm u
AMEN

 

GLORIA
Halleluja
Verkondig het
Juich heel de aarde
God heeft zijn volk verlost
Halleluja

 

OVERDENKING bij Exodus 20: 1-21
Gemeente van Christus/ beste mensen,

Vorige week sprak ik met u over regels. Langzamerhand worden de regels in Nederland iets versoepeld. Van blijf thuis tenzij naar blijf thuis wanneer je klachten hebt en mijd drukte. Ik had u ook verteld dat ik vandaag dieper op de 10 woorden/ 10 geboden in zal gaan. Voordat ik daar dieper op inga, wil ik u vragen: neem even de tijd voor de volgende vraag: wat is het eerste woord dat God spreekt bij het uitspreken van de 10 geboden?
Veel mensen denken aan Gij zult of Gij zult niet. Ge- en verboden. Regels van God waar wij als mensen ons aan moeten onderwerpen.
Maar de reeks begint met de woorden: Ik ben de Heer uw God die u uit Egypte, uit de slavernij heeft bevrijd.
God geeft ons een manier van kijken mee. Het begint met woorden van bevrijding. Jullie zijn nu vrij. Koester en bewaar die vrijheid dan ook. Word nooit meer slaaf. Van geen macht of kracht. Wees daarbij even zuinig op de vrijheid van de ander als die van jezelf. En als je op die manier naar de 10 woorden kijkt, komen ze in een ander licht te staan. We worden uitgenodigd de stoute schoenen aan te trekken en op weg te gaan naar de vrijheid. De woorden, de geboden verworden dan tot stevig schoeisel om samen de weg te gaan.
Opvallend daarbij is dat degene die toegesproken wordt in het enkelvoud staat. Er staat niet: Ik heb JULLIE uit de slavernij bevrijd, maar: Ik heb JOU uit Egypte, uit de slavernij, bevrijd. Ieder mens wordt afzonderlijk aangesproken. Het is niet iets dat geldig is voor de groep maar voor ieder individu persoonlijk.
Vervolgens staat er dat je geen andere goden mag vereren en er ook geen beelden van mag maken. Soms wordt dit ingevuld dat je geen kunst mag maken, niet mag schilderen of beeldhouwen. Een beeld zoals hier achter mij zou dan niet gemaakt mogen worden. Daar gaat het hier niet om. Het gaat erom dat je geen fysiek, zichtbaar, beeld hebt van dat wat je houvast geeft in het leven. Je mag ook geen beeld maken van God, ook Hem niet tastbaar of zichtbaar maken. Bovendien, hoe zouden we dat moeten doen? We weten niet hoe Hij eruit ziet, hoe Zijn stem klinkt. Helemaal niets van dat. We kúnnen er dus simpelweg geen fysiek beeld van maken. Als we een beeld van God zouden hebben, zou je kunnen denken dat we God in onze handen hebben. Wat zal er dan gebeuren? Wat als iedereen zal zeggen ‘ik heb God in handen, Hij is van mij’? Er zijn al veel problemen doordat mensen zeggen te weten wat God wil, wat de waarheid is. Hij is niet van ons, wij behoren Hem toe.
God is ook niet te vangen in vaststaande woorden, vaststaande voorschriften over WAT je moet geloven of HOE. Dat kan het onzekere leven alleen nog maar meer onzekerder maken. Waar moet je je dan aan vast houden, wat geeft je de zekerheid waar je je misschien zo naar verlangt? Misschien de ‘brede’ woorden ‘geloof, hoop en liefde van God’? Dat je weet dat altijd kunt blijven geloven, dat er altijd hoop is terwijl je je dat misschien niet eens voor kunt stellen, dat je je altijd geliefd mag weten, wat er ook gebeurt? Wat er ook gebeurt, er zal altijd geloof, hoop en liefde zijn. Geen regels waar je je aan moet houden, maar de een basis waar je altijd op terug kunt vallen. Geen opdracht, maar een wetenschap, het is er en het zal er ook altijd zijn.
Of kun je zo stil worden dat je de stem van je eigen hart kunt horen. Je innerlijke stem die je op een positieve manier helpt om om te gaan met de onzekerheden van het leven. Die je in je angst recht op doet staan. Die je sterk maakt, dwars tegen het gevoel van eenzaamheid, zinloosheid, buitengesloten te zijn in. Die je met liefde laat kijken naar alles om je heen. Zou dat God zijn? Dat is geen eenduidig antwoord op die eenduidig lijkende 10 woorden. Maar woorden om over na te denken. En elke keer weer opnieuw inhoud/betekenis te geven. Interpreteren wat de 10 woorden op dit moment voor jou persoonlijk betekenen. Woorden die vormen, woorden ons aangeboden om in vrijheid ons leven met anderen te vieren.
AMEN

 

GEBED
Trouwe God
Dank u wel voor de 10 geboden, de 10 woorden
De regels die u geeft, richtlijnen
Niet om ons klein te houden
Of ons leven te beperken
Maar juist om vrijheid te geven
En de weg te wijzen
Naar een leven
Met u en onze naasten
AMEN

 

ZEGEN
Moge God met ons meegaan
Op ons pad van vrijheid
Moge God ons kracht geven
Valse vrijheid te weerstaan
Moge God ons liefde geven
Om anderen open tegemoet te treden
AMEN

 

 

Gegevens

We krijgen meer vrijheid en mogelijkheden.

In onze juni vergadering van de Kerkenraad bespreken we vanaf wanneer we weer erediensten houden in onze Zweelerkerk.

Tot die tijd staan de overwegingen hier op de website en zijn deze ook te volgen via youtube.

Klik op de navolgende link om de dienst te volgen via YouTube:

https://www.youtube.com/channel/UCUqWevU1OQb0JhyjTgdMsZw

Om dit en ook onze kerk in de toekomst te ondersteunen is een bijdrage van uw kant van harte welkom, zeker nu we geen inkomsten van collectes hebben.

U kunt uw bijdrage overmaken via NL35RABO0377104191 tnv Hervormde gemeente Zweeloo.

Gegevens

 WELKOM

We staan hier in het Sleenerzand, dichtbij het vliegtuigmonument en het onderduikershol.

Klik op de navolgende link om de dienst te volgen via YouTube:

https://www.youtube.com/channel/UCUqWevU1OQb0JhyjTgdMsZw

GEBED

Laat ons stil worden zodat we ons hart kunnen openstellen voor God
Uw hand, God
Strek hem uit
Over deze wereld.
Uw hand die zegent
En kracht geeft
Die al zo vaak
Mensen omhoog getild heeft
Mensen aan elkaar teruggegeven
Uw hand die streng kan zijn
Wil tegenhouden
Wie het kwade zoekt
Die aan Amalek geraakt heeft
Die de weerstand kent
Van valse overmacht
Van onmenselijk geweld
Uw hand, God
Strek hem uit over ons
Die hand die kan troosten
Die hand die weet van pijn
Van marteling en dood
Uw hand God
Dat we leven in uw naam
Ons leven in uw handen
Onze handen tekens van uw leven
In Jezus Christus onze Heer
AMEN

Gloria uitspraak:
Zing voor de Eeuwige een nieuw lied, heel de aarde, zegen zijn Naam

OVERWEGING bij Exodus 17: 8-16
Gemeente van Christus, beste mensen,

Komende week is het 4 en 5 mei. Op 4 mei herdenken we de oorlogsslachtoffers en op 5 mei vieren we dat wij in vrijheid mogen leven. Dit jaar al 75 jaar lang. Het thema dit jaar is: Verhalen om nooit te vergeten. Hare Koninklijke Hoogheid Prinses Mabel heeft dit jaar de tekst van het jaarthema geschreven. Zij schrijft daarin dat er meer is wat mensen bíndt dan dat ons verdeelt. Onze rechtstaat staat voor gelijke rechten voor iedereen en bescherming voor wie, om welke reden dan ook, zwakker staan. Dat is iets om dagelijks bij stil te staan, gezamenlijk én individueel. En om er vanuit te handelen. In grote en kleine daden, om de medemens te laten weten dat hij of zij telt, net zoals jezelf ook volwaardig mee telt. Een goed uitgangspunt om vanuit te leven maar het maakt ook kwetsbaar.
In het verhaal van vanmorgen lezen we hoe kwetsbaar. Daar wordt Israël aangevallen door de Amalekieten. De Amalekieten stamden af van Esau, de broer van Jacob. Zij stonden bekend vanwege het recht van de sterkste. Iets wat volledig indruist tegen de Tora. Want in de Tora gaat het juist om oog hebben voor wie zwak zijn en achteraan komen: de weduwe, wees en vreemdeling.
In de passage van vorige week ging het om de beproeving (Massa in het Hebreeuws) en het verwijt aan Mozes (Meriba in het Hebreeuws). In het verhaal van vandaag vraagt het volk zich af: is God in ons midden? Is God in ons? Vervolgens wordt het volk aangevallen door de Amalekieten. Dit verhaal verschilt duidelijk met het begin van de uittocht, het verhaal rond de Rietzee. In het verhaal rond de Rietzee, als het volk achterna gezeten wordt door de Egyptenaren, is het volk passief. Mozes zegt het volk dat ze niet bang hoeven te zijn en rustig kunnen afwachten om te zien hoe God de overwinning voor hen behaalt. En de Egyptenaren worden verzwolgen door het terugkerende water.
Hier gaat het anders. Mozes geeft Jozua de opdracht om ten strijde te trekken. Zelf zal Mozes op de top van een heuvel staan en zijn stok omhoog houden. Door dat te doen wijzen de handen van Mozes omhoog, richting God. De handen van Mozes richten de ogen van het volk en daarmee de gedachten van het volk op de hemel. Dat gaf hen moed, innerlijke kracht, de hoop en het geloof om te kunnen overwinnen. Zolang Mozes zijn stok/zijn armen omhoog houdt, richting God, zijn de Israëlieten het sterkst. Als hij zijn arm laat zakken, zijn de Amalekieten het sterkst. Als de armen van Mozes zwaar worden, zorgen Aäron en Chur ervoor dat Mozes op een grote steen kan zitten en ondersteunen ze zijn armen zodat Jozua de Amalekieten kan verslaan.
Terwijl in het verhaal rond de Rietzee God actief is en het volk passief, strijdt hier het volk zelf. En neemt het volk zelf verantwoordelijkheid. Ze strijden zelf. God is niet in hun midden maar in henzelf. God geeft het volk de kracht om de eigen strijd te voeren. En te overwinnen. Van afhankelijkheid zoals bij de Rietzee naar onafhankelijkheid, zoals hier tegen de Amalekieten.
Komende week staan we stil bij de oorlogsslachtoffers en de bevrijding. Het gaat erom dat we ons blijven verzetten tegen de ‘Amalekieten’ van deze tijd. Mensen die mensen tegen elkaar opzetten. Medemensen wegzetten als anders, als vreemd als afwijkend in plaats van aanvullend.
Ons in te zetten tegen onrecht en ongelijkheid. Voor wederzijds begrip. Voor bescherming van zwakkeren. Voor de rechtstaat. Voor vrijheid met respect voor de vrijheid van anderen en voor integriteit van de geschapen wereld. Voor menselijk contact over grenzen heen. Voor empathie. In het groot en in het klein. Hiervoor zullen we in actie moeten komen en blijven, niet stil staan en wachten tot anderen iets doen of zeggen. Net zoals het volk van Israël gaandeweg actief is geworden, het heft in eigen handen heeft genomen, zullen wij dat ook moeten doen. Blijven doen, want met de houding ‘ik stond erbij en ik keek ernaar’ zullen we niets doen, nergens komen. Alleen door actief en waakzaam te zijn, door open te staan voor mensen die anders doen en zijn dan wat wij gewend zijn kunnen wij met elkaar vrijheid blijven vieren.
AMEN

GEBED
Trouwe God
Dank u wel
Dat we ook verhalen van strijd
Lezen in de Bijbel
Ook al vinden we het misschien
Geen makkelijke verhalen
En roepen ze veel vragen op
Toch ontdekken we daarin
Hoe u uw volk en ook ons helpt
Leer ons ook zo op u te vertrouwen
AMEN

ZEGEN
Moge de Eeuwige ons gelukkig maken
En beschermen.
Moge de Eeuwige bij ons zijn
en voor ons zorgen.
Moge de Eeuwige aan ons denken
en vrede geven.
AMEN

Gegevens

Welkom
Welkom hier op een heuvel op de speelweide in de boswachterij het Sleenerzand.
Laat ons een moment stil worden om ons hart open te stellen voor God

Gebed
Eeuwige Erbarmer,
Wij komen tot u vanwege de nood van de wereld
Een wereld waar voor grote groepen mensen
Niet het coronavirus als wel de honger
Als grootste gevaar op de loer ligt
Daarom bidden wij u:
Heer ontferm u

Wij komen tot u vanwege ons land
Regels worden versoepeld maar toch niet helemaal
Bedrijven worden gesteund maar toch niet helemaal
Winkels mogen open maar niet zoals het was
Scholen gaan weer open maar toch niet helemaal
Na de eerste euforie nu de slag
We zijn moe van de regels
Willen elkaar zien
Omhelzen vasthouden
Daarom bidden wij u
Christus ontferm u

Wij komen tot u vanwege de kerk
Al weken kunnen we niet samen komen
We doen ons best het vol te houden
Maar we missen elkaar
We vinden het vervelend
dat we elkaar bijna niet kunnen zien
Dat we geen afscheid kunnen nemen
Elkaar niet kunnen steunen
op een manier zoals we dat zouden willen
daarom bidden wij tot u:
Heer ontferm u
AMEN

 

Gloria:
Zing voor God
Bezing zijn naam

 

Overweging bij Exodus 19
Gemeente van Christus/beste mensen,
Afgelopen woensdag vertelde premier Rutte dat het tijd is voor de volgende fase. Stonden er vorige week in de krant artikelen over wat mensen doen nu ze zich vervelen omdat de keukenkastjes gesopt zijn, de voorraadkast opnieuw gesorteerd, de schutting gebeitst en de schuur opgeruimd. Waar sommigen zich storten op een nieuwe hobby, waren anderen blij dat de IKEA eindelijk weer open ging. In de krant zei iemand: We verveelden ons, dus daarom zijn we nu in de IKEA.
Nu is het tijd voor de volgende fase. Niet alleen de basisscholen gaan vanaf morgen weer open, we mogen ook weer naar de kapper. Ook andere contactberoepen mogen weer beginnen. Buitensporten, mits de 1,5 meter regel wordt toegepast, kunnen weer beoefend worden. De bibliotheken gaan weer open. De volgende fase. En in stapjes zullen we, onder voorbehoud dat alles goed gaat, de komende tijd steeds meer vrijheden terug krijgen. Rutte hamerde telkens op de regels, op onze eigen verantwoordelijkheid (maar ik vraag me af hoe we op een busstation 1,5 meter afstand moeten houden).
De volgende fase.
Ook het volk is toe aan de volgende fase. Ze zijn bevrijd uit hun slavenbestaan in Egypte. Ze hebben watertekorten en voedseltekorten overleefd en leren vertrouwen op God. Ze hebben geleerd te vertrouwen op zichzelf en verantwoordelijkheid te nemen zoals tijdens het gevecht tegen de Amalekieten. Nu slaan ze hun tent op aan de voet van een berg. Tijd voor de volgende fase. Tijd voor regels om samen te kunnen leven. Tijd voor de verbondssluiting.
Sinds in dominee ben geef ik godsdienstles op een paar openbare basisscholen in de omgeving. Eén van de lessen ging over regels. Hoe zou het zijn als er geen regels waren? Het leek de leerlingen heerlijk. Zelf mogen bepalen hoe laat je naar bed gaat. Hoe laat je thuis komt voor het eten. Eén van de leerlingen realiseerde zich toen: als hij zelf alles mocht bepalen dan mochten zijn ouders dat ook. Dan zou het zomaar zo kunnen zijn dat zijn moeder die dag geen zin had om te koken en dat hij zelf zijn warm eten moest regelen. Ze kwamen tot de conclusie dat het goed is dat er regels zijn. Net als het volk van Israël merkten ze dat regels nodig zijn om samen te kunnen leven. Zonder regels kan je geen band met elkaar opbouwen, kun je geen verbond met elkaar sluiten.
Tijd voor de volgende fase. Tijd voor regels. Tijd voor de verbondssluiting.
Waarom juist nu? Kon het niet wachten totdat het volk het beloofde land zou binnengaan? In het beloofde land zou elke stam een eigen gebied krijgen. Door te wachten tot de landinname zou de ene stam tegen de rest kunnen zeggen: de verbondssluiting was in ons gedeelte van het land. En die stam zou zich belangrijker kunnen gaan voelen dan de rest. Nu zat het gehele volk samen in een stuk niemandsland, in de woestijn. Hierdoor zou geen enkele stam heerschappij over de anderen kunnen claimen.
Waarom juist nu en niet eerder toen het volk uit Egypte wegtrok? Een verbondssluiting is een contract tussen 2 vrije partners. God vertelt via Mozes aan het volk over zijn machtige daden. Hij heeft het volk bevrijdt uit Egypte, hij zorgt voor het volk. Hij heeft ze op adelaarsvleugelen gedragen. Mozes moet het volk vertellen dat God het goede met ze voor heeft. En dat ze de keus hebben om het aanbod van het verbond te aanvaarden of niet. Heel het volk neemt het aanbod van het verbond aan.
Vervolgens is het tijd voor de volgende fase. Het volk moet zich reinigen, de kleding wassen. Deze uiterlijke reiniging staat symbool voor de innerlijke reiniging. Zo maakt het volk zich klaar voor de Godsverschijning op de berg. De berg: de plek waar hemel en aarde elkaar raken. De plek waar Mozes de 10 woorden in ontvangst zal nemen. Op die 10 woorden zal ik volgende week dieper in gaan. Waarom was het nodig om die regels te geven? Het zijn hele basale regels. Iedereen weet toch dat die regels nodig zijn om samen te kunnen leven? Het volk heeft jarenlang in slavernij geleefd. Generaties lang hebben ze in angst geleefd. Ze hebben niet na hoeven denken, niet na dúrven denken over regels, alles werd voor hen bepaald, het werd ze meegedeeld. En nu? Nu blijkt dat, om in vrijheid te kunnen leven, er regels nodig zijn. Ze weten niet hoe het moet, regels maken over hoe je met elkaar om moet gaan, er is niemand in het volk die die periode nog heeft meegemaakt. En daarom geeft God ze regels, regels zodat ze goed samen kunnen leven. Als ze die regels na willen leven, kunnen ze verder. Dan gaat God een verbond met ze aan. Een verbond waar ze op terug kunnen vallen als ze even niet goed lukt. Regels zijn er om op terug te kunnen vallen als het nodig is en na jarenlang in slavernij te hebben geleefd, gewend te zijn bevelen op te volgen en niet zelf na te denken. Juist na hun bevrijding is het nodig om regels te hebben over hoe je goed met elkaar om kunt gaan. Alleen op die manier kun je samen een nieuw begin maken, een begin in vrijheid.
In ons land is de volgende fase ingegaan. Langzamerhand worden bepaalde regels versoepeld. Van blijf thuis tenzij naar blijf thuis wanneer je klachten hebt en mijd drukte. Stukje bij beetje krijgen we weer een stukje vrijheid terug. Op gepaste afstand. De volgende fase. Hoe zal het nieuwe samenleven zijn?
AMEN

Gebed
Eeuwige
Wij danken u
Voor alle moeders op aarde
Voor hun aandacht en zorg
Voor hun liefde en aanwezigheid
Voor hun veiligheid, bescherming en beschutting
Voor allen die voorleven
Wat het betekent moeder te zijn
Wij danken u
Voor alle verzorgers
Die de rol van moeder op zich nemen
Om zo liefde voor te leven
Aan hen die aan hun zorgen zijn toevertrouwd
Wij denken aan hen
Die graag moeder hadden willen zijn
Dat zij hun kwaliteiten op andere wijze kunnen inzetten
Op een andere manier moeder kunnen zijn
Wij denken aan hen
Die geen moeder hebben
Van wie de moeder niet meer leeft
Dat zij anderen op hun pad mogen treffen
Die dit gemis goed maken
Wij denken aan hen
Die niet in staat zijn
Hun moederrol gestalte te geven
Dat zij mensen mogen ontmoeten
Die hen ondersteunen
Wij denken aan hen
Die niet die band met hun moeder hebben
Zoals ze die zouden willen
Wij denken aan die moeders
Die niet die relatie met hun kinderen hebben
Zoals zij dat graag zouden willen
Dat andere relaties wel bevredigend mogen zijn
om dit gemis op te vangen
Goede God
Help ons
Uw verschillende rollen te zien
En te waarderen
AMEN

 

Zegen
Moge de Eeuwige ons gelukkig maken
En beschermen.
Moge de Eeuwige bij ons zijn
en voor ons zorgen.
Moge de Eeuwige aan ons denken
en vrede geven.
AMEN

Gegevens

WELKOM
Welkom hier bij de Geeser stroom met uitzicht op de Mepper Hooilanden. De vorige keer was het geluid te slecht om te kunnen gebruiken. Nu met microfoon kan het wel. Weer staat water centraal in het verhaal van vandaag. Of liever gezegd: het gebrek eraan. Net als hier.

Klik op de navolgende link:

https://www.youtube.com/channel/UCUqWevU1OQb0JhyjTgdMsZw

GEBED
Voordat we verder gaan: laat ons stil worden zodat we ons hart kunnen openstellen voor God
Zo trekken we verder God
Van pleisterplaats naar pleisterplaats
Altijd die onzekerheid
Of er water is
Voor ons en onze kinderen
Steeds moet ik mij behelpen
Voor niets een vaste plaats
Elke keer een andere horizon
Bergen en struiken
En insecten ongekend
Dat we op adem kunnen komen, God
Dat in al mijn vragen
Naar wat/hoe/waarom
De rots van uw nabijheid
Levend water geeft
Dan zal ik wel weer kunnen gaan
Op weg
Naar de volgende plaats
Waar u niet ver bent
AMEN

Gloria uitspraak:
Laten we jubelen voor de Heer. Laten we aanbidden.
AMEN

OVERWEGING bij Exodus 16: 28-17: 7
Gemeente van Christus, beste mensen,

Heeft u op latere leeftijd iets geleerd waarin u echt een beginneling was? Heeft u bijvoorbeeld danslessen gehad? Of u bent gaan schilderen of tekenen? U bakt misschien tegenwoordig zelf brood en taarten. Misschien bent u wel een klusser geworden. U leert een muziekinstrument? Hoe is het om helemaal vanuit het niets daarmee te beginnen? Lukt het ook meteen helemaal of ging het met vallen en opstaan? Of valt het resultaat soms wat tegen? Bent u er mee doorgegaan of bent u er op een gegeven moment mee gestopt?
Vallen en opstaan.
Zo is het in ieder geval wel voor Maartje en mij. Sinds een paar weken maken we deze filmpjes voor op youtube. Alleen: we hadden nog nooit dit soort filmpjes gemaakt. Laat staan ze bewerkt en op youtube gezet. Dan is het licht niet goed. Dan is er iets mis gegaan bij het bewerken van het filmpje en moet je opnieuw beginnen. Het geluid van de camera bleek te slecht om buiten te filmen. Zaken waar we tegenaan liepen en lopen. Met vallen en opstaan leren we hoe het werkt en gaat het ons steeds beter af. Hierdoor kunnen we ook nieuwe zaken uitproberen. Zoals nu deze buitenfilm met een camera met microfoonaansluiting.
Vallen en opstaan.
De vorige keer stelde God het volk op de proef. En Hij zorgde voor water en eten: kwartels en manna. Op de 6e dag is er 2x zoveel manna, zodat het volk op de 7e dag een rustdag heeft. God is in eerste instantie ongeduldig als Hij merkt dat het volk moeite heeft Hem meteen volledig te vertrouwen. Hij had toch gezegd dat er op sabbat geen manna op de grond zou liggen? Maar geef de mensen die wel op zoek gingen eens ongelijk, na al die jaren in Egypte en tijdens deze trektocht in de woestijn. Het lijkt mij normaal dat je in die omstandigheden voortdurend op zoek bent naar voedsel. Mag God er vanuit gaan dat het volk Hem meteen kan vertrouwen? Vertrouwen moet groeien en groeien doe je met vallen en opstaan.
Door de sabbat hadden de mensen rust. Rust en ruimte voor nieuwe energie en ideeën. Na het bittere van het dagenlange rondtrekken kwam nu het zoete van nieuwe ideeën. Zoals het bittere water vorige week zoet werd.
En het volk zet een stap richting zelfstandigheid. Ze hadden gezien dat Mozes voor drinkwater kan zorgen. Nu eisen ze van hem dat hij dat weer doet. Ze denken dat ze het zelf kunnen en God niet meer nodig hebben! Nu is het niet God die het volk op de proef stelt maar het volk dat God op de proef stelt door water te eisen.
Mozes gaat weer te rade bij God. En God wijst Mozes op wat hij zelf kan en weet. Hij heeft een stok in zijn hand. Hij heeft jaren gewoond in de woestijn. Als Mozes op de rots slaat, zal er water uit komen. En zo gebeurt het ook.
Misschien denkt u bij uzelf: ik ken dit verhaal. Alleen met een andere afloop. Mozes slaat 2x heel hard op de rots omdat hij boos is op het volk dat zich weer bij hem beklaagt. Vervolgens is God boos op Mozes en mogen Mozes en Aäron het beloofde land niet in en zullen ze voor die tijd overlijden. Maar deze versie staat in het boek Numeri, hoofdstuk 20: 1-13. Mozes en Aäron trekken de kritiek van het volk persoonlijk aan en handelen ook op die manier. Dit terwijl het eigenlijk een klacht van het volk is richting God. Het volk stelt God op de proef. Daarom had Mozes de steen moeten bevelen water te geven, precies zoals God dat gezegd had volgens Numeri.
Maar waarom staan er 2 versies van hetzelfde verhaal in de Bijbel? In Numeri wordt de nadruk gelegd op de heiligheid van God. Ook geeft het een reden waarom Mozes en Aäron niet het beloofde land binnen mogen gaan. Mozes staat bekend als de vader van het volk, een held. Degene die het volk uit de slavernij richting bevrijding en beloofd land leidde. Hoe kan het dan dat uitgerekend híj het beloofde land niet in mag? Hij moet stevige fout hebben gemaakt, dat kan niet anders. En dit is die fout en die van Aäron.
In het boek Exodus is juist de groei van het volk belangrijk. Ze worden van slaven vrije burgers gemaakt en sluiten een verbond met God. Voor een verbond is vertrouwen nodig, wat gaandeweg ook komt. Vandaar dat in het verhaal van vanmorgen de nadruk op iets anders ligt. Want het is een verhaal van vallen en opstaan. Het is het verhaal van zelf verantwoordelijkheid leren nemen. Stapje voor stapje. Met vallen en opstaan.
Dat we bij alles wat we ondernemen dit in gedachten houden. En toch de moed kunnen opbrengen om elke keer weer op te staan.
AMEN

GEBED
Goede God
Geen andere weg
Valt er te bewandelen
Dan die van solidariteit
De handen in elkaar slaan
Kleinen en groten
Machtigen en zwakken

Geen ander pad
Is samen te effenen
Dan dat van de hoop
Vechten tegen de ontmoediging
Stapstenen leggen
Van moed en vertrouwen

Geen betere energie is er
Dan die van de samenhorigheid
Woorden en daden vinden
Die mensen bij elkaar brengen
Over alle grenzen heen

Geen krachtiger teken is er
Dan dat van vriendschap en liefde
Getuigen worden
Van Gods droom
En bouwen aan zijn huis
Hier en nu
Te midden van de woestijn.
AMEN

ZEGEN

Moge de zon warm schijnen in uw gezicht

moge de wind u een duwtje in de rug zijn

moge de regen uw akkers vruchtbaar maken

moge u altijd de hand van een ander in de uwe vinden

moge de weg naar het huis van vrienden nooit te lang zijn

moge God u bewaren in de palm van Zijn hand