Gegevens

Goede Vrijdag en Pasen kunnen we niet gezamenlijk vieren in de kerk. Daarom zijn er voor de Stille Week korte filmpjes gemaakt. Deze kunt u vinden door op internet naar youtube te gaan. Daar tikt u de naam (bernadette de groot) van onze dominee in, of je klikt op navolgende link:

https://www.youtube.com/channel/UCUqWevU1OQb0JhyjTgdMsZw

Ik hoop dat u op deze manier toch iets van Pasen, een nieuw begin, mag ervaren.

Ds Bernadette de Groot

Gegevens

Gedachten bij Matteüs 21: 1-11
Nu duidelijk is dat mensen zoveel mogelijk moeten thuiswerken, heeft dat voor veel werkenden een gevolg. Allerlei digitale middelen worden ineens ingezet om er voor te zorgen dat er ‘gewoon’ kan worden verder gewerkt. Verder wordt er muziekles gegeven via bijvoorbeeld videobellen. En ook de musea zitten niet stil. Zo kunnen bij de nodige musea virtuele museumtours gemaakt worden. Die digitale middelen lijken alleen maar voordelen te hebben, maar is dat ook zo? Hoeveel kinderen zijn, om welke reden dan ook, niet in staat om hun schoolwerk goed te kunnen doen? Hoeveel achterstand zullen die kinderen hierdoor oplopen? Alleen al in Den Haag zijn scholen een paar honderd leerlingen ‘kwijt’. De school krijgt geen contact met ze. Hoe kunnen zij functioneren? Veel van die kinderen zullen verlangen naar klassikaal onderwijs, naar weer naar school kunnen.


Thuiswerken, hoeveel mensen hopen wel niet om daar zo snel mogelijk weer vanaf te zijn? Weer op een rustige werkplek werken, contact hebben met collega’s? Mensen die zich in deze tijd te pletter werken. Mensen die weinig tot geen mensen zien. Mensen die geen afscheid kunnen nemen van iemand die hun lief is. Mensen die door deze crisis hun baan kwijt (dreigen te) raken. Mensen die ruzies hebben omdat ze hele dagen op elkaars lip zitten. Zovelen die verlangen naar de tijd van ‘voor de coronacrisis’.


Daar tegenover staan mensen die verlangen dat bepaalde veranderingen blijvend zijn. Mensen die vlakbij Schiphol wonen, verlangen ernaar dat deze rust (voorlopig) blijft. Mensen die er naar verlangen dat deze saamhorigheid, het voor elkaar klaarstaan, blijvend is. Ook de mensen in het gedeelte uit Matteüs hopen dat hun verlangen waarheid zal worden. Dat deze mens, die hier op een ezel Jeruzalem binnenkomt, vernieuwing zal brengen. Dat hij een einde zal maken aan de corruptie in politiek en religie. Dat ze daarvan bevrijd zullen worden. Alle tekenen voor verandering zijn aanwezig. Jezus rijdt op een ezel. En meteen denkt de menigte aan de tekst van de profeet Zacharia over de koning die komen zal: ‘Hij zal rijden op een ezel en is vriendelijk en rechtvaardig. Hij zal er voor zorgen dat er vrede komt, voor iedereen’.


En om de koning, Jezus, te begroeten, doen de mensen hun jas uit en leggen die als een soort loper op de grond. Anderen halen takken van de bomen om op de weg te leggen. De mensen juichen Jezus toe als Messias. Ze roepen ‘Hosanna!’ en ‘Leve de Zoon van David’. Beiden, Jezus en de menigte, willen bevrijding van verdrukking. Maar het is maar de vraag of ze hetzelfde denken over hoe die bevrijding eruit moet zien en hoe die verkregen kan worden. Iets wat de komende week een rol zal spelen. Als omstanders vragen: ‘Wie is die man?’, antwoordt de menigte: ‘Jezus, de profeet uit Nazareth in Galilea’. Men spreekt over een profeet, niet over een nieuwe koning. Komt dat omdat het woord ‘koning’ te politiek geladen is en men geen zin heeft in problemen? Soms is het immers verstandig om je woordgebruik aan te passen om problemen te voorkomen. Of komt het omdat zo beide kanten van dezelfde medaille naar voren komen in de man naar Gods hart? Die politiek en spiritueel orde op zaken stelt. De verbindende schakel tussen God en mensen. Die de relatie herstelt in een hernieuwd verbond. Het verlangen naar verandering is groot en de mensen verwachten dat Jezus voor die veranderingen zal zorgen. Voor hen is híj immers de koning.

En het verlangen blijft…
Wat is uw verlangen? Waarvoor gaat u de straat op? Op wie of wat legt u uw hoop en vertrouwen in uw verlangen naar verandering of iets dat zal blijven?
Ds Bernadette de Groot

 

Gebed
Goede God,
Wek in ons het verlangen.
Het verlangen naar hoop.
Hoop om op een nieuwe manier
naar de situatie te kijken.
Kracht te putten
om in beweging te komen,
in beweging te blijven.
Hoop op een goede afloop.
Niet tegen beter weten in,
maar steeds kijkend
naar wat op dat moment
het goede is.
Hoop op nieuwe moed
en nieuwe kansen.
Om te kijken
hoe we onze gezamenlijke toekomst
voor ons zien
en daar vast naar te handelen.
In vertrouwen.
Om Jezus’ wil
Amen

Gegevens

Normaal gesproken zou u nu worden geïnformeerd over een nieuwe expositie in de kerk. Maar helaas, zoals zovele evenementen en afspraken, kan ook deze expositie van 24 april t/m 17 mei aanstaande niet doorgaan. Het corona virus heeft ons allen op dit moment in de greep. Laten we hopen dat de volgende expositie in juli aanstaande wel door zal kunnen gaan. Houdt moed!
Nel Gast.

Gegevens

Gedachten bij Exodus 9: 13-35
Heeft u vorige week zondag ‘Zondag met Lubach’ gekeken, toen het o.a. ging over het coronavirus? De Rijksoverheid stuurde vorige week zondag een NL-Alert over het coronavirus. Mensen werden opgeroepen 1,5 meter afstand te houden om zichzelf en de mensen om hen heen te beschermen. ‘Samen tegen corona’ is het motto. Ook premier Rutte had al meerdere malen gezegd dat we 1,5 meter afstand moeten houden om de kans op besmetting zo klein mogelijk te maken.
Veel mensen vinden dit blijkbaar een moeilijke boodschap. Gezien de hoeveelheid mensen die vorig weekend op het strand, in het bos, in het park etc. waren, zou je bijna kunnen zeggen dat een aantal mensen het een onnodige boodschap vinden. Men wist wel van de regels maar hield zich er niet aan. Eén man zei dat hij zelf wel bepaalde of hij zich er aan houdt. Die man wil zelf wel het risico nemen. Maar hij zet het leven van anderen ook op het spel. Want het gaat niet alleen om jezelf maar ook om de ander die jij dan weer kunt besmetten. Zo had Arjan Lubach wel meer voorbeelden van mensen die niet bang waren zelf ziek te worden. Die zich niet realiseren dat het voor de ander misschien wel eens een heel andere consequentie kan hebben. Je bent misschien wel niet verantwoordelijk voor de ander maar je hebt wel je verantwoordelijkheid RICHTING de ander.

Dat doet me denken aan het gedeelte van Exodus. Mozes en Aäron zijn bij de farao. Steeds komen ze met dezelfde vraag het volk te laten gaan om God te vereren in de woestijn. En elke keer weer weigert de farao. De volgende plaag, zware hagel, is een feit. Mozes waarschuwt bij deze zevende plaag voor de allesvernietigende hagel en geeft het advies mens en dier binnen in veiligheid te brengen. Want wat buiten is, zal de hagel niet overleven. Sommige mensen rond de farao nemen het advies ter harte en brengen alles in veiligheid. Anderen niet, waaronder de farao. En alles wat buiten is, wordt gedood en vernield.
Je bent misschien wel niet verantwoordelijk voor de ander maar je hebt wel je verantwoordelijkheid RICHTING de ander.

Veel mensen en bedrijven nemen hun verantwoordelijkheid. Sterker nog, proberen hun steentje bij te dragen om het virus te kunnen beteugelen. Drankproducenten maken ontsmettende handalcohol tegen kostprijs. Cruciale beroepen kunnen goedkoop met de taxi. Er zijn gratis e-bikes voor zorgpersoneel. Hotels openen hun deuren voor gezonde zwangere vrouwen om poliklinisch te kunnen bevallen. Andere hotels zijn ingericht als hospice etc.

In schril contrast staan twee mensen die afgelopen week opgepakt zijn vlak voordat ze ziekenhuizen voor miljoenen euro’s op zouden lichten. Ze boden ziekenhuizen mondkapjes te koop aan. Ziekenhuizen wilden het kopen, maar gelukkig kon de politie het op tijd voorkomen. Ook in schril contrast staat het farmaceutische bedrijf dat niet bereid was het recept voor onderzoeksvloeistof vrij te geven. Blijkbaar vinden ze geld belangrijk dat al die mensenlevens. Gelukkig hebben ze het recept toch vrijgegeven. Zij zien/zagen blijkbaar niet dat ook zij verantwoordelijkheid richting de ander dragen. Zij voelen zich vooral verantwoordelijk voor hun eigen portemonnee...

Bij welke groep wilt u horen?
Ds Bernadette de Groot

 

Gebed

Goede God,
Twee weken zijn we nu thuis
Van school krijgen we wel opdrachten mee
maar het is niet hetzelfde.
Het is moeilijker om
met vrienden en vriendinnen af te spreken.
Het is saai om alleen aan tafel te werken.
In de klas heeft altijd wel iemand een goede grap.
De examens gaan niet door.
Het ophalen van de cijfers,
dat plan gaat niet lukken.
En de mogelijkheden voor vervolgonderwijs zijn onzeker.
Help ons de situatie vol te houden,
met alle onzekerheid.
Help ons moed te houden
dat al het harde werk
niet voor niets is geweest.
Geef rust en geduld
om met de situatie om te gaan.
Om Jezus’ wil.
AMEN

Gegevens

Gedachten bij Exodus 7: 8-25
In Trouw van afgelopen vrijdag stond een artikel over hoe mensen mogelijk omgaan met thuis blijven. Terwijl de één druk aan het hamsteren is geweest, is een ander druk voor anderen in de weer. Een volgende durft niet meer naar buiten terwijl een vierde het gevoel heeft dat het om een ‘gewoon griepje’ gaat. Anderen kijken de hele tijd het nieuws terwijl bij de buren het huis te klein is met zoveel mensen te dicht op elkaars lip. Of men heeft een kop vol zorgen nu het familierestaurant gesloten is. Iedereen gaat op een eigen manier met de situatie om.
Dat doet denken aan de tekst uit Exodus. Helemaal aan het begin van Exodus hebben we gelezen hoe vrouwen rond Mozes ervoor zorgden dat hij geboren kon worden, opgroeien en een toekomst in de woestijn kon opbouwen. Vervolgens sprak God tot Mozes in de brandende braamstruik. En nu heeft Mozes de opdracht om met zijn broer Aäron naar de farao te gaan om te vragen of het volk in de woestijn God mag aanbidden. Al eerder waren ze met dezelfde vraag bij de farao geweest. De farao had geweigerd. Sterker nog, hij liet het volk alleen maar harder werken. Ze moesten nu ook zelf het stro verzamelen om stenen van te bakken. En toch worden Mozes en Aäron weer op pad gestuurd naar de farao. De farao weigert om op het verzoek van Mozes en Aäron in te gaan.
En het water verandert in bloed.
De eerste plaag, de eerste slag. De farao is niet onder de indruk en wil niet luisteren. Zijn mensen kunnen dit ook, water in bloed veranderen. Ondanks de plaag blijft de farao bij zijn standpunt: het volk mag niet gaan. Niets kan hem anders laten denken of kijken. Hij zet zichzelf vast.
Hoe gaan wij om met wat op ons pad is gekomen? Raken we verlamd en kunnen we alleen onmogelijkheden zien? Je kunt niet meer bij iemand langs. Juist de mensen die je het meest dierbaar zijn en in een verpleeghuis zitten, kun je niet bezoeken. Je mag niet gaan. Of ontspringt er creativiteit in je waardoor je (kleine) mogelijkheden ziet en anders met de situatie om kan gaan. Ik kan wel niet bij iemand langs, maar ik kan wel bellen. Ik kan de ander niet bezoeken maar wel een kaartje sturen. Of, zoals de koning zegt: het coronavirus kunnen we niet stoppen, het eenzaamheidsvirus wel.
Laat ons kijken tot wat voor creativiteit we in staat zijn.
Ds Bernadette de Groot

Gebed
Goede God,
We komen tot u
Graag zouden we in actie willen komen
Dingen doen
Mensen helpen
Ondersteunen
Maar we moeten juist zoveel mogelijk bij anderen vandaan blijven
Wat we wel kunnen doen is bidden
Hoor daarom ons gebed
Vanwege hen die ons dierbaar zijn
Laat hen ervaren dat we aan ze denken
Vanwege hen die alleen zijn
Dat zij niet in eenzaamheid vervallen
Vanwege hen die samen zijn
Dat in een klein huis een conflict niet ontaardt
Geef ons de moed, de kracht en creativiteit om hier het beste van te maken
Wij danken u voor hen die hierin een voorbeeld voor ons zijn
In Jezus’ naam
Amen

Gegevens

In het hele land luiden op komende woensdagavonden vanaf 19.00 een kwartier lang de kerkklokken. Hiermee wordt een boodschap van hoop en troost gegeven voor iedereen die te maken heeft met het coronavirus. Ook worden mensen met elkaar verbonden over de grenzen van het sociaal isolement heen.

Gegevens

Gezien de maatregelen vanuit de overheid gaan de kerkdiensten en overige activiteiten in de kerk tot nader bericht niet door.